گروه فرهنگی مشرق - سعید حجاریان طی سخنرانی در دانشگاه تهران امکان وقوع دوم خردادی دیگر را ممکن دانست و معتقد بود پدید آمدن گفتمان های نوینی در عرصه دین و سیاست زمینه را برای پدید آمدن اصلاحات فراهم آورد.

نوستالژی دوم خرداد برای اصلاح طلبان خانه نشین همچنان پا برجاست، آنان دوم خرداد را دوران شکوفایی عصر انقلاب اسلامی می دانند و با شعارهایی چون مدنیت و دموکراسی این دوران را مصداق جامعه باز پوپری می انگارند،این در حالی ست که همین اشخاص در سال 79 مسئله عبور از خاتمی را مطرح نمودند و اصلاحات را گفتمانی در حال شکست تلقی کردند.

اگر به دستاورد دوم خرداد نگاهی بیاندازیم به شاخص 14.3 درصدی بیکاری در سال  1379 و تورم 20.1 درصدی در سال  1378 بر خواهیم خورد،ادامه روند نئولیبرالی دولت سازندگی و اجرای سیاست های تعدیل ساختاری که موجب ورود اقتصاد به عرصه بحران زده سیاست های پولی - اعتباری در سال 1377 با تاسیس بانک های خصوصی شد جملگی حاصل طرح توسعه سیاسی - اقتصادی دولت اصاحات بود.اگر به دستاورد فرهنگی آن نگاهی بیاندازیم شاهد نفوذ و قدرت گیری جریان شبه روشنفکری سکولار و طراحی شبه کودتای 22 خرداد 1376 هستیم.




مدیح سرایی تئورسین نئولیبرالی چون حجاریان از دولت اصلاحات تنها تحریک احساسی عده ای ست که می پندارند دوران اصلاحات عصر روشنایی و خروج از ظلمت است با شعارهای مبهمی که حجاریان در تئوری هایی همچون لائیسیته ، عرفی شدن دین در سپهر سیاسی و عبور از انسداد سیاسی به نام آزادی و دموکراسی آن را مطرح میکند.دستاورد او و تمامی پیروان کارل پوپر در ایران اجرای نئولیبرالیسم دفرمه ای ست که جز شکاف طبقاتی نتیجه ای حاصل نکرد.


مسعود قدیمی